Thursday, March 10, 2011

Bercerita tentang kisah silam

Bismillah.


Salam y’all. Sihat? Hey. Ini entry kedua minggu ini. Terasa sangat produktif lah pulak. Dah habis test 1, heheh terasa macam dah habis final tau rasa dia. Pening! Masya Alah. Lepas test budak kelas aku bising2 kata susah la, tal boleh buat lah. Yelah tuh. Nanti markah nak mencecah langit je. Tapi dah la tuh. Malas nak bercerita tentang pelajaran ini. Tak payah nak ilmiah sangat lah kan. Aku ada benda nak share. Tapi tak tahu perlu ke tidak, betul ke tidak, harus ke tidak. Em saya rindu along saya =(

Along tuh sape? Along aku la. Adik beradik aku ada 6 orang termasuk aku. Tapi tak ada gambar lah pula. Along saya eh maksud saya arwah along saya (pahal aku nak saya nih?) dah meninggal masa 2004, to be exact 30 Julai 2004. Ye, selepas setahun mak aku meninggal. Along nih perangai kalau tak gila lagi tak boleh. Eh takpe kan tulis macam nih? Dah memang gitu perangai dia. Along ni suka buat kelakar. Pernah sekali tuh, masa raya dia sibuk nak main mercun kat rumah. Pagi2 lepas solat raya pulak tuh. Sekali terkena rumah jiran. Hahaha. Jiran tuh marah ok. Datang rumah siap tanya lagi. Tapi, along buat tak tahu. Hahah. Kelakar tak? Abah aku cakap along nakal sangat. Memang pun.

Mak cerita dulu waktu kecik along tak panggil mak tuh mak. Dia panggil nama yang kawan2 mak panggil. “Wiye” tuh nama manja mak la. Boleh kan along panggil gitu je. Haha. Bukan biadap. Budak2 tahu apa kan? Tapi aku rasa tuh la kelebihan along. Kelakar tak sudah.

Masa along meninggal tuh, aku ada kat sekolah. Kebetulan aku demam hari tuh. Angah n kak ita ambil aku kat sekolah. Aku form3 time tuh. Kena study kat dewan. Tapi bila cikgu panggil, aku tak ada. Ada kawan aku yang tak tahu siapa bagitahu aku kat dorm. Dorang cakap ada yang menangis kat dewan sebab kesian kat aku.

Dalam banyak adik beradik aku, mak aku cakap dulu along je yang boleh panjat bumbung. Paham tak? Along nih kurus. Adik beradik aku dulu la kurus dengan aku sekali kurus, tapi bila dah dewasa and kahwin gemuk terus. Tapi along maintain je. Kurus gila. Ada orang cakap muka dia ada iras zamarul hisham. Mungkinla. Aku pun rasa macam tuh. Muka ijam (abang aku keempat) ada iras along, tapi muka ijam tak sama macam zamarul hisham pon (aku dengan ijam memang suka gaduh).

Tapi, masa umur along 38 tahun. Dia ada masalah and terus kena heart attack. Kak toy (my one and only sister) cakap ini second time kene. Selalunya kalau second time, memang tipis untuk terus bernafas. So, along tinggalkan kitorang selama-lamanya. Sedih. Abah lagi la sedih. Anak first kan? Mestilah sayang, walaupun aku tahu abah lagi sayang aku huhu. Allah lagi sayang along dari kitorang kan.

Ye, along dah kahwin. Ada 4 orang anak. 3 lelaki 1 perempuan. Jazreen (abang long), Jazmeer (ameer), Juleea (uya) and Jazree (ayie). Sekarang adalah jugak contact. Alhamdulillah. tak terputus pun hubungan. Abang jey (abang ketiga aku) cakap JANGAN PUTUSKAN SILATURRAHIM DENGAN MANUSIA, KALAU TIDAK NERAKA JAWAPANNYA. Eh, abang jey aku bukan ustaz. Tapi dia cakap balik apa yang dia dengar dari ustaz. Selepas mak and along pergi, aku rasa bonding antara kami adik beradik semakin kuat. Takut hilang lagi aku rasa. Betullah kot. Dah kata adik beradik, mestilah ada yang berperang la apalah. Tapi tak sampai tahap kritikal. Sekarang nih nak cakap apa2 pon boleh. Dorang akan cuba solve kan problem sama2.

Macam haritu, aku ada masalah kewangan. Mintak kat angah, terus dapat. Rupa2 nya angah collect lah dari kak toy, abang jey and ijam. Thanks yea. Huhu. Bukan problem aku jela kan dorang nak layan, siapa2 lah. Insya Allah, takat mana yang boleh, dorang tolong la (tapi adik beradik jela ye). Kenapa aku tak termasuk dalam budaya tolong menolong tuh? Aku kan student, ngeh2. Tak mintak ptptn pulak tuh. Waktu aku kerja dulu pon aku tak hulurkan duit jugak. Sebab gaji aku sikit. Hahah. Sakit hati je dorang. Haha. Tapi terima kasih yea semua.

Nampak tak kepentingan adik beradik di sini? Nampak kan? Em tuh jela aku nak share. Rindu sangat kat along. Rindu sangat2. Tak tahu kenapa emo, tapi betul kalau cerita dengan adik beradik aku pasal along. Memang nak terkeluar je air mata nih. Tapi kena berlagak macho depan diorang. Tapi mesti perasan punya kan? Hargailah orang-orang yang korang sayang sebelum dorang pergi untuk selama-lamanya. Gaduh ke terasa ke rasa nak baling lesung batu kat muka dorang ke takpe. Eh boleh pulak takpe. Dah tuh kalau kita marah, standard la kan. Tapi jangan lama2. Nanti dorang pergi selama-lamanya ha baru padan muka. Kan?


Semoga along and mak ditempatkan dalam golongan orang beriman. Amin....... Al-fatihah~



p/s : kubur mak and along sebelah-sebelah je tahu. Mak memang sayang along lebih sikt dari aku.

6 comments:

  1. hye babe...
    rase nak keluar lak air mata nie bila baca wall nie...
    i dah lame xbukak blog..
    first2 sekali i bkk blog u laa...
    *betapa sayang yee i kt u..
    huhuhuh...
    ap2 pn i tau u kuat semangat...

    >Enas kn ROCK!!!!!......

    ReplyDelete
  2. saye adalah kak long. dan kak long sedang merindui emak... :(

    ReplyDelete
  3. kak kasih : kak long. sile jgn menangis. kalau tak nanti k.yam gelakkan. sila call puan nora sekarang yea.
    ala..mesti dh hepy pas balik kbmall tecinte kn? =)

    dayang : huhu. thnx. i tau u mmg syg i lebih. huhu. siyes ke u nk nges? ok. u tak macho cm i lah. haha. ok. i sgt kuat! huhu

    thnx 4 reading y'all =)

    ReplyDelete
  4. huhuhuhu...
    mesti laa i sayang u..glew xsayang "JANDI"
    xla nangis pn..saje jee wat2 nk nangis..
    xlaa sedey sgt pn crt u nie.(wat u sakit aty jap)

    ReplyDelete